دستمورهانکن

به نام خداوندقلم-عشق-کلمه

یه وقتایی بایدبه داشته هات افتخارکنی...

به کسایی که هنوزکنارتن وتنهات نذاشتن.

خدارفقای بی بهونه روازآدم نگیره!

14-تیر-93

دستمورهانکن

تواین هجوم بی کسی

یکمی پیشم بمون

فقط برای دلخوشی

یکم عاشم شو و

یکم برام دل بسوزون

مهربونی نمیخوام

فقط کنارمن بمون

بعضی وقتاکه دلم تنگ میشه

بیا پیشم...

نرواز کنار من

که بی تودیوونه میشم

حسرت نگاه گرمت

به دلم مونده هنوز

نذارآخرش نگاهت

بمونه یه آرزو

وقتی واسه گریه کردن

شونه هاتو کم دارم

حتی واسه گریه کردنم شده

پیشم بمون

همه دلخوشی دنیاواسه من فقط تویی

این یه دونه دلخوشی روهم

ازم نگیر...!

یک عاشقانه نه چندان آرام

به نام خداوندقلم-عشق-کلمه

بالاخره کنکورم تموم شدJ

بالاخره این غول سخته ی زندگی روهم ردکردیم...

ازاین به بعددیگه باخیال راحت میتونم بنویسم وشعربگم.

به همین خاطربخشای اول رمان نصفه نیمه مودوباره می ذارم تابخونیدواگه انتقادی دارین بهم بگین تاایشالا حالاکه وقت دارم دیگه تمومش کنم...

ماه رمضونتونم مبارک!8-تیر-1393

تولدت مبارک کاپیتان...

به نام خداوندقلم- عشق - کلمه

آپ جدیدم به مناسبت کاپیتان همیشگی استقلال وامپراطورقلب من فرهادمجیدی:

دوتاشعرتقدیم به پادشاه فرهاد:

«همیشه پیش چشم تو

نگاه من کم میاره

وقتی نگاهت می کنم

انگاری بارون می باره

عشقی که توچشم توئه

توهمه دنیا ندیدم

نگاهتو  بهم بده

من همه دنیامو میدم

توکه خودت خوب می دونی

اسمت برام مقدسه

من عاشق فرهادم و

همین برای من بسه»

اینم دومیش:

«ف» مثل فرشته

فرشته ای دیدنی

فرشته ای که قلبش

باشه به رنگ آبی

«ر »مثل یه رویا

یه رویای  خواستنی

یه رویای قدیمی

باطرح رنگ آبی

«ه»مثل همیشه

که عاقبت نداره

نه قبلنه نه بعدا

همیشه س همیشه

«الف»مثل آسمون

که خوشگل ووسیعه

 7آسمون وسیع

که تاابد آبیه

«دال»مثل یه دریا

دریایی بی کرانه

وسیع وپرسخاوت

اونم رنگش آبیه

«ف» «ر» «ه» «الف» «دال»

فرهادافسانه ای

که خیلی بیشترازاین

بایدبهش بنازیم»

اسطوره تولدت مبارک!13-خرداد-1393

زندگی این لحظه است

به نام خداوندقلم –عشق –کلمه

زندگیم داره به روال عادی برمی گرده...

حالم داره بهترمی شه...

امروزکلمات باهام آشتی کردن

یه شعرعاشقانه گفتم که اثری ازناامیدی هم توش نیستJ

خدایاشکر!که رفیقاموازم نگرفتی...

دم همه اونایی که برام دعاکردن وکمکم کردن تابه شرایط عادی برگردم حسابی گرم...

این شعرتقدیم به همه عاشقا...

«زیرباران باتو

دست هایم گرم است

دست هایت گرم است

من صدای تپش قلب تورا می شنوم

توقدم های مرامی شمری

دلیل تاخیردربروز کردن

به نام خداوندقلم-عشق-کلمه

ازبین همه نعمتای خدا،سه نعمت برایم رنگ وبوی دیگری دارد...

من کلاآدم تنهایی هستم

یعنی کلاسرنوشتم جوری رقم خوردکه تنها بمانم

تنها رفیق های من همین سه نعمت بود...

«قلم-عشق-کلمه»

غروب جمعه

به نام خداوندقلم-عشق-کلمه

غروب کلایه حس دلتنگی باخودش داره...

مخصوصااگه غروب جمع باشه

زمانی که مدرسه می رفتم خیال می کردم بخاطرترس از فردای مدرسه که حالم اینجوری گرفته میشه،اما حالامی بینم بااینکه فرداخبری ازمدرسه هم نیست،همین که خورشیدداره آروم آروم میره پایینتر ،سرخی آسمون میره رواعصاب من!

غروب جمعه برای من دلگیرترین ساعاته...

یادم نمیادغروب جمعه ای روبدون گریه گذرونده باشم!

این شعروتقدیم می کنم به دلیل دلتنگیای همه ی عاشقا...

آقامون امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)

«غروب جمعه که میشه دنیابرام جهنمه

باکسی حرفی ندارم دلم می گیره ازهمه

غروب جمعه که میشه دلم می خواددادبزنم

بگم آقامیشه بیای؟این خواسته ی آخرمه

غروب جمعه که میشه دلم هواتومی کنه

می خوام بیام پیش خدابگم جدایی بسمه

غروب جمعه که میشه گریه ولم نمی کنه

گریه وناله و فغان ، این روزا اینا کارمه

غروب جمعه که میشه نفس کشیدن سختمه

انگاری قلب کوچیکم خونه ی غصه وغمه

تاتونیای حال دلم هرروزوشب اینجوریه

تاتونیای آقای من،یه چیزی روزمین کمه»

وقتی که هستی

به نام خداوندقلم-عشق-کلمه

چقدخوبه که توهستی/چقدخوبه تورودارم/چقدخوبه که ازچشمات/ میتونم شعربردارم

13-2-93

من بانگاه گرم تو

آرام عاشق می شوم

درشهررویاهای تو

ازخویش غافل می شوم

وقتی که توهستی دگر

ازشهرخارج می شوم

من می روم تابیکران

تااوجِ ژرفِ آسمان

من می پرم تاشهرعشق

تاشهررویاوخیال

تاانتهای بی کسی

تاعمق این دریای جان

انگاردرآن بیکران

جمع من توماشده

اینجافقط روی زمین

تفریقمان پیداشده

وقتی توهستی آسمان

اندازه ی قلب من است

عشق توهم همچون نسیم

درآسمانم می وزد

وقتی که هستی عاشقم

وقتی که هستی بیکران

باتومیان شهرعشق

تابی نهایت میپرم